kial mi lernis esperanton

Esperanto kaj amo
Kion oni sentas aux pensas, ne estas cxiam simple klare diri. Multfoje vortoj ne povas per plenaj koloroj montri la pensojn. Foje oni povas silente diri plu ol la samon diri per multaj vortoj. Cxar vortoj fojfoje sonas kiel malplena ujo sen vera signifo.
Geamikoj ofte demandas min: kial mi lernis esperanton? Kio estas en gxi pli bona ol en aliaj lingvoj? Post multaj malsamaj respondoj mi rimarkis ke mi cxiam aux komencas aux finas per ununura vorto: amo.
Kvankam amo ne estis unua kauxzo, amo cxiam estis kaj estas rezulto.
Mi havis iom malpli ol 18 jarojn kiom mi unue auxdis pri esperanto. Mia pli agxa frato sxerce diris al mi, ke mi povas trovi pli bonan edzon se mi lernus esperanton. Malgraux tio ne estis kialo por ke mi esperantigxis, fine mi trovis bonan edzon en nia e-klubo.
Multjarojn pasis kaj mi multfoje cxeestis belajn amuzajn esperantajn kunvenojn. Ekkonis multajn esperantajn geparojn kiuj felicxon kaj amon dankas al esperanto.
Reto, ah tiu eltrovajxo, denove mondo igxis malgranda vilagxo. Mi malkovris gxangalan babilejon. Subite en mian vivon eniris nova amuzo, nova ludo, cxiuvespera parolado kun tute nekonataj homoj tra la tuta mondo. Kia neimaginebla ebleco. Multaj diversaj homoj, diversaj vivoj, diversaj spertoj kaj deziroj..... multaj belaj vortoj kun aux sen akuzativo, tamen cxiam kun agrablaj bondeziroj. Rapide retaj geamikoj ekkomencas interparoladon pere aliaj programoj kaj ankaux revenas al babilejo, kvazaux hejmo de ilia infanagxo.
Aparta plezuro kaj nepriskribebla gxojo estas persona renkontigxo, renkontigxo kun malnovaj bonaj geamikoj. Ili jam tre bone interkonas sin, scias multajn sekretajn pensojn, suptenas unu al alia, havas multajn kunajn revojn kaj sentojn. Kaj tio estas nova speciala amo. Amikeca amo..... aparte felicxa amo ...... amo kiu ne povas dolori...

de Stelo 10.03.2008