Glana pano, nuksa paneto

Dum mia unua metilernantjaro, mi ne estis ankoraŭ nek tre malica, nek tre seksmatura. Sed tuj post miaj someraj ferioj (kaj la aventuroj ke mi baldaŭ rakontos), mia seksa scivolemo kreskis tagon post tago. Mi ekparolis pri pugo, fikado, kaco kaj kojonoj. Mi ankaŭ ekekscitigis la plenkreskulojn per provokantaj teniĝoj.

Vi certe memoris ke mi lernis la metion de panisto. La patrono havis fornejon laŭ la malnova modo, kiel oni ne plu ofte nun vidis. Li tamen estis bonega instruisto. Ankaŭ Frederiko, la  tridekjara laboristo, estis bona instruisto... kaj ne nur pri la panigaĵo.  

Li estas nigrahara fortikulo, certe bona edzo, kaj bona patro por lia du knabinetoj. Ne tro parolema ĝis nun, li tamen ofte envenis al la vestdeponejo kiam mi malvestis, unu horo antaŭ li, por rehejmiĝi. Sed li sendube ne tro riskis min tikli, ĉar la patrono ĉiam ne estis for...

Tuj post miaj ferioj, dum la lastaj tagoj de julio, la patrono, kiu estis malsana, foriris kun sia edzino en la domon de ilia filo. Estis do, por Fredo kaj mi, la unua fojo ke ni laboris sen li, kaj dum egala horaro. Ni samtempe senvestiĝis en la mallarĝa vestdeponejo. Li estis iomete dika, kaj surhavis bluan kalsoneton laŭ malnova modo, certe aĉetita de lia edzino. Li min diskrete spionis kiam mi, forŝovante mian pantalonon, malĉaste disetendis miajn femurojn  por lasi ekvidi miajn kojonojn. Lia rigardo fuĝis kiam ĝi renkontis la mian.

Eĉ se varmega estis la vetero, neniam konsentis la patrono ke ni laboris sen niaj laborvestoj. Sed li estis for... Kaj vere varmega estis la nokto. Mi do sendire elŝovis mian jakon. Kiam Fredo min vidis nudtorsan, li kriis al mi:

- He, Ĵeromo, kial vi do tutnude ne laborus? Ĉu ne ŝvitas viajn kojonetojn en via kalsono?

Debutonante lian jakon, li aproksimiĝis.

- Tio ne ĝenas min, li diris. Vi povas komfortigi vin. Ni estas solaj.

Mi tiam tuj eltiris la pantalonon, kaj plikomforte denove eklaboris.

- Ĉu vi scias kion estas la panistlernantbapto? Dum mia epoko, la nova lernanto devis fingrumi kaj elĵeti spermon al la knedujo, en la paston...

- Ĉu vi mem tion faris?

- Certe, la nuna laboristo min trudi! Poste, vi ne povas scii kiom ekscitata estis la ideo ke ĉiuj manĝas vian ĉuron kun la pano. Vi povus provi... Provu!

- Tio ne estas higiena, mi diris jam ekvoluptamante.

- La pano poste bakas, li konkludis.

Sed mi nenion faris. Fredo formovis kaj konservis sian pantalonon. Nenion okazis dum la resto de la nokto.

La sekvanta nokto, la vetero estis tre varmega kaj fulmotondra. Mi tuj eklaboris nur vestita de larĝa malnova kalsono kies laca elastazono malsupreniĝis ĉe mia kokso. Fredo, grumblema, ŝvitante, rondirante ĉirkaŭ mia postaĵo, fine forŝovis sian jakon kaj poste sia pantalono. Mi tiam fabrikis avelpanetojn. Dum mi prilaboris la paston, miksante ĝin kun aveloj, la movado glitigis la kalsonon ĝis la harkovrita bazo de mia kaco, ankaŭ malkovrante preskaŭ miaj tutaj sidvangoj. Fredo baldaŭ alvenis malantaŭ mi por kontroli... mian laborkvalitecon aŭ, prefere, la kvaliteco de mia puĝaŭto. Gluiĝante ĉe mia postaĵo, li prenis la pasteron en unu mano kaj avelo en la alia:

- Kiel estas viaj knabinetaj kojonoj? Tiel pastero aŭ tiel avelo?

Mi spertis la premon de lia pelvo ĉe mia sidvangoj. La kalsono rapide ne povis pli malsupreniĝi ĉar mia streĉita stango ĝin restigi!...

- Ĉu vi do estas gejaĉulo, mi lin ŝerce diris?

- Oni do ne povas ridadi, li respondis. Kiam li formovis, mi bone vidis ke ankaŭ li havis belan ilon por restigi sian kalsoneton!

La ĉagrenita Fredo ne kuraĝis ion almeti. Mi povis dum la tutnokto lin ekscitiĝis per miaj duone senvestitaj rondaj postvangetoj.

Tria nokto. Nenion okazis. Fredo ne plu riskis alŝovi mian silkan nigran kalsonon.

Kvara nokto:

- La patrono estos kun ni morgaŭ, mi pensis. Io devas nepre okazi tiun nokton!

 Mi speciale surmetis mian eluzitan malnovan kaj duone diskudritan kalsonon. Tiu kun rozaj elefantetoj. Mi ŝategas tiun kalsonon, ĉar estas unu el la unuaj ke mia patrino min aĉetis. Kiel la aliaj noktoj, mi eklaboris nur kalsone vestigata. Fredo, kiu estis bonhumora, baldaŭ demetis sian veston por labori pli komforte. Lia ruĝa kalsoneto bone lasis vidi la karnoriĉan voston supre la apetitige grasaj kojonoj. Mi tuj mokis lin:

- Ne estas sekvitbero, tio ĉi, Sinjorino, mi diris al li, permane celante al lia kaco. Li panike ekkaptis miajn manradikojn dum mi daŭris:

- Ne eĉ estas aveloj... Oh belaj kaŝtanoj, oh la dika banano... Mi tuj malsatas...

- Haltu! haltu! Revenu al via laboro, li diris ridaĉante.                                                                Li forte malebligis min trafi siajn  fruktojn kiujn kompreneble maturiĝis.

- Lasu min senŝeligi vian bananon. Mi bone vidas ke ĝi ŝatus tion, mi diris lekante miajn lipojn. Fredo ne sciis kion pensi kaj fari. Li ĝene konsciis la videblan streĉiĝon kiun nun provis eksalti el la premata kalsoneto. Sed li ne sciis se mi lin provokis aŭ ne.

- Lasu mi faruni viajn sekvitberojn por ke ili ne malsupreniros al la fundo de la muldilo!         Kaj mi provis min liberigi. Mi tiam surgenue falis kaj Fredo sur mi ankaŭ faladis. La farunsakoj staris proksime al ni, mi do tuj provis atingi ilin por preni plenmano de faruno. Fredo min kaptis per la kalsono. Mi provis rampi dum li tiris por min restigi... skriiiiiiiĉĉĉ! ...la eluzita teksaĵo ŝiris, liberigante mian voluptaman stangon. Mi tiam eksaltis al la faruno dum Fredo, mirŝtoniĝata pri la kalsondetruo kaj pri la vidado de mia tutŝveligata kaco, ne povis kontraŭstari. Mi sidiĝis sur lian torson, miaj nudaj sidvangoj ĉe lia kapo. Li mole baraktis. Sub la teksaĵo, lia plenstreĉita dika vosto nur atendis mian manon por ĝia libereco. Mi levis la elastan zonon: tuj, la dikega violkolora glano aperis. Mi unumane forŝovis la kalsoneton, malkovrante la grasdikan blankan kacon de Fredo, kaj poste liaj pleniĝitaj krispaj purpuraj kojonoj, ke mi ĝoje ŝmiraĉis kun faruno. Fredo ne eĉ ribeletis. Mi  tiam farunis lian kompletan sekson tiel oni faradus por fritota fiŝo. La dika haŭto dolĉe ruliĝis sub miaj fingroj. Fredo iome disetendis siajn femurojn, streĉiĝis...

- Haltu, haltu li diris, provante haltigi mian brakon kiun nun plirapidigis sian iroreiran movadon.

Mi kune unumane prenis lian stangon kaj la mia. Mi sentis ĉe mia peniso la kurenton kiun  flugis laŭ lian. Mi volupte skuis ion kiun nun estas nur unu sekso, unu kaco unuecigita per ĝuo. Ni kune sputis la ĉuron kun malpeziga ĝemado.

Fredo tuj poste suprenŝovis sian kalsoneton. Li nenion diris.

Eĉ kiam mi finigis la nokton tute nuda.

Eĉ kiam mi antaŭ li poste fingrumis en la kornbulkpaston.

- Jen la panistlernantbapto, mi diris.                        

Bonegaj estis la kornbulkoj ĉi tiu mateno...